Monday, November 29, 2010

Vilja menn aðra Palestínuferð- Uzbekistan og Íranfarar muni að greiða


Við Walid, leiðsögumaður í Sýrlands/Líbanonsferðinni sl.okt. Stödd í Bagdadkaffi þeim galdrastað. Myndina tók og sendi mér á Facebook Kristín E. Daníelsdóttir.

Góðan daginn

Minni á, mér til óblandinnar skemmtunar, að menn greiði tilskildar greiðslur um mánaðamótin og á þar við Íranfara í febr.lok, Uzbekistanfara´um páska og Uzbekistanfarar í sept 2011 eru beðnir að greiða staðfestingargjaldið. Sú ferð er langt í full ef allir verða með sem hafa lýst áhuga sínum.

Það er verulega gleðilegt að á endanum náðist góð og eðlileg þátttaka í Íranferðina, við verðum 25 og mér sýnist hópurinn ljómandi góð blanda. Hef ekki getað sent vegabréfin út enn því mig vantar tvö. Einnig hefur staðið á leyfisnúmerinu frá Íran sem er nauðsynlegt til að senda þau út en leysist væntanlega allra næstu daga.

Mér finnst til sóma hvað Uzbekistan fær góðar undirtektir svo ferðirnar þangað verða tvær á næsta ári, ef guð lofar. Vona að allir ferðalangar í fyrri ferð hafi fengið sín vegabréf. Flyt starfsfólki sendiráðs okkar í London kærar þakkir fyrir ómetanlega aðstoð.

Aðrar ferðir eru ekki fyrirhugaðar af minni hálfu nema ef vera kynni að þátttaka safnaðist í Palestínuferð sem lukkaðist afskaplega vel á dögunum. Hún yrði um miðjan maí og ég bið ykkur að láta mig heyra í ykkur hvað það snertir.

Dóminik og hennar fólk eru nú að vinna í næsta fréttabréfi sem kemur um miðjan janúar. Þar verður án efa fróðleikur af betra taginu að vanda.
Ég bið ykkur að senda mér breytingar ef einhverjar eru á heimilisföngum.

Tuesday, November 23, 2010

Sautján hafa skráð sig í seinni Uzbekistanferð- myndir sjá hér að neðan


Herbergi í litla hótelinu okkar, Sasha and son í Bukhara

Nú hafa 15 manns tilkynnt sig með vissu í seinni Uzbekistanferð og er það þakkarvert og vinsamlegast látið vita. Eins og ég hef nokkrum sinnum tekið fram verður sú ferð væntanlega 9.22. sept 2011 og staðfestingargjald skal greiða nú um mánaðamótin. Ef ekki nást 24 þátttakendur hækkar ferðin lítillega en býst ekki við það verði vandamál.
50 þús á reikn 342 13 551346 og kt 441004 2220 svo og aðrar afborganir, þe. Íran í febr/mars og Uzbekistan í apríl.
Von er á vegabréfunum stimpluðum kl 4 í dag, þriðjudag og verða væntanlega komin til mín um sexleytið. Reyni að keyra einhver út í kvöld og gætu einhverjir lagt mér lið er það vel þegið.

Þá skal bent á að Máni Hrafnsson myndasmiður hefur sett inn nokkrar Palestínumyndir fyrir mig, sjá hér að neðan.

Friday, November 19, 2010

Palestínufarar í sjöunda himni

Sæl öll

Komum heim núna áðan og vægt til orða tekið að segja að allir voru í sjöunda himni. Þetta var eftirminnileg ferð og lærdómsrík, spennandi og allir nutu hennar í botn.
Því miður gafst mér ekki tími til að setja annan pistil inn á síðuna og bæti hér með aðeins úr því.

Hópurinn hugdjarfi í Getsemanegarðinum. T.f.h Mousa, leiðsögumapur, Unnur Hólmfríður Brjánsdóttir, Helga Sverrisdóttir, María Kristleifsdóttir, Eyþór Björnsson, Máni Hrafnsson, Linda Vilhjálmsdóttir, Jóhanna Kristjónsdóttir
Önnur röð frá hægri Helena Gíslason, Sesselja Bjarnadóttir, Kristín Haraldsdóttir, Ólöf Arngrímsdóttir, Eva Júlíusdóttir, Davíð Baldursson, Aðalheiður Birgisdóttir, Ólöf Magnúsdóttir, Elísabet Jökulsdóttir
Aftasta röð f.h. Hafsteinn Hafsteinsson, Högni Eyjólfsson, Rikharð Brynjólfsson, Guðmundur Kr. Guðmundsson, Eygló Yngvadóttir, Steingrímur Jónsson, Baldvin Gíslason, Mörður Árnason

Fundurinn í Ramallah með konu Marwans Bargouti, þingmanns, Födwu sem við hittum á mánudaginn verður líklega það sem stendur upp úr hjá mörgum. Marwan Bargouti var dæmdur í fjórum sinnum lífstíðarfangelsi hjá Ísraelum og 40 ár til viðbótar til vonar og vara. Hann var þá þingmaður og mjög ötull talsmaður fyrir réttindum Palestínumanna og hvort sem sakir sem á hann voru bornar voru réttar eða ekki er augljóst að Ísraelar líta á hann sem hættulegan mann - og þarf raunar ekki ýkja mikið til að menn séu taldir hættulegir öryggi Ísraels eins og það er jafnan orðað.

Kona hans, Fadwa tók þá við baráttunni og stýrir skrifstofunni í Ramallah af miklum skörungsskap. Hún tók okkur afskaplega vel, sagði frá af hjartans einlægni og rakti í leiðinni margflókin samskipti þessara tveggja þjóða í landi Palestínumanna. Það væri of langt mál að rekja það en við vorum mjög snortin að hlýða á hana og sjá þessa hugrökku konu sem gæti svo sem allt eins verið handtekin sjálf ef svo bæri undir. Þarna stoppuðum við góðan klukkutíma og einnig kom að hitta okkur palestínskt skáld sem Linda og Elísabet höfðu óskað eftir að hitta og spjallaði við þær
Rétt er að taka fram að þar sem ég var enn afleit af íslensku kvefi veitti Mörður drengilega aðstoð svo ég þurfti ekki að tala eins mikið og ella.

Í Ramallah vitjuðum við einnig grafhýsis Yassirs Arafat þar sem tveir verðir standa heiðursvörð allan sólarhringinn. Guðmundur Kr. arkitekt var afar hrifinn af því hve smekkleg umgjörðin er og við vorum mjög sammála því.
Að svo búnu og eftir rúnt um Ramallah var haldið til Nablus og brá svo við að engar hömlur voru settar á ferð okkar. Líf og fjör í Nablus og andrúmsloftið hið glaðlegasta og okkur var hvarvetna vel tekið og boðin hjartanlega velkomin sem við gengum um markaðinn og fleiri staði. Nablus er frægt fyrir góðar sápur og gerðum við m.a. nokkur kaup í þeim. Einnig skoðuðum við Jakobsbrunninn sem grískir annast og undir fallega kirkju sem þar hefur verið reist.


Daginn eftir var seinni dagurinn í Jerúsalem. Þá var farið að kirkju heilagrar Önnu, móður Maríu meyjar, í salarkynni hinnar heilögu kvöldmáltíðar, skoðuðum Rómverjabrautina og gengum síðan um gyðingahverfið og armenska hverfið í gömlu borginni. Síðan var frjáls tími og menn nutu tímans og notuðu hann vel.

Síðasta daginn lá leiðin til Jerikó sem er ein af elstu borgum heims sem enn er í byggð á sínum upprunalega stað. Þar var farið um menjar elstu leifa þessarar vinalegu borgar sem er undurfögur og mikill gróður í vininni, keyrðum aðeins upp á fjallið þar sem Satan reyndi að freista Jesú í þann tíð og að einum af nokkrum greftrunarstöðum Moses
og svo var farið í Kumranhellana þar sem hin frægu Dauðahafshandrit fundust fyrir einskæra tilviljun 1947.
Það skal tekið fram að Mörður Árnason las víða upp úr Biflíu þegar við átti og á leiðinni heim frá Jerikó flutti Rikharð afar fróðlegan fyrirlestur um krossfarana og skýrðist þá m.a. ástæða þess þegar múslimum ofbauð þegar Bush hóf sína "krossferð" gegn múslimum eftir 2001.

Þetta er náttúrlega hrá upptalning en óhætt að segja að allir þeir staðir sem við sóttum heim snertu menn á einn eða annan hátt. Það var til dæmis afar furðulegt að hvern dag þegar við keyrðum út úr Betlehem og um hliðið á múrnum þar konu riffilbúnir Ísraelar inn í rútuna til að skoða okkur. Það var einstakt og skrítið að sjá að Ísraelar ráða löndum Palestínumanna og geta haft þar alla sína hentisemi. Margir sögðust ekki hafa gert sér grein fyrir því hve nærvera Ísraela er mikil og landtökubyggðir -sem nú mun hafa verið gert smáhlé á gegn vopnum og öðrum hergögnum til Ísraela- eru á hverju strái og misbjóða manni á allan hátt.
Það var sömuleiðis eftirtektarvert að aðra útlendinga rákumst við ekki á í Nablus, Ramallah og aðeins fáeina í Hebron því Ísraelar draga úr heimsóknum þangað eftir því sem þeir geta.

Við vorum afskaplega ánægð með hótelið, Jacir Intercontinental en þar gistum við allar næturnar í Palestínu. Herbergin falleg og umhverfið smekklegt og allur viðurgerningur fyrsta flokks. Veit ekki til að neinn hafi truflast í maga í ferðinni.

Síðasta daginn lögðum við svo snemma af stað að Hussein/Allenbybrú. Ekki voru Ísraelar neitt að ´flýta sér að koma okkur í gegn en enginn var þó handtekinn og allt gekk þetta bærilega. Jórdaníumegin biðu fullt´rúar ferðaskrifsstofunnar og var hópnum skipt, tæpur helmingur fór í dagsferð niður til Petra og hinir til Amman.
Petrafólk var feiknalega glatt yfir þeirri ferð og Ammanfarar fóru annað hvort niður í gamla bæ eða tóku því rólega á hótel Days Inn.

Stefanía Khalifeh ræðismaður okkur í Jórdaníu kom svo og snæddi kvöldverð með hópnum og þar mætti einnig Finnbogi Rútur Arnarson sem er nýlega tekinn til starfa hjá Flóttamannastofnun S. Þ fyrir Palestínu sem aðsetri í Amman. Við áttum notalegt kvöld. Ég þakkaði félögunum einstaklega góða og merkilega ferð og Elísabet sagði nokkur orð og fór með ljóð sem hún hafði ort eftir fundinn með konu Marwans Bargouti.

Ég yrði ekki hissa þó svo að fleiri vildu fara í ámóta ferð og þið látið vita ef áhugi er á því. Kvaddi líklega ekki alla félaga á Keflavík enda réðst kvefið á mig með endurnýjuðum þrótti í dag en við munum hittast á myndakvöldi þegar menn hafa safnað sér og sálum sínum saman. Mikið var tekið af myndum og ÞMáni var sérlega skjótur að setja myndir inn á Facebook og svo var einnig um Steingrím.

Þetta var sem sagt reynslu, gleði og fróðleiksferð og ég þakka fyrir einstaklega góðar samverustundir.

Varðandi Uzbekistan
Eftir því sem ég veit best eru vegabréfin okkar í þann veginn að leggja af stað frá London. Þrátt fyrir að ég vandaði mig sem mest ég mátti þurfti Gulla pé að koma til liðs til að allt gengi og ísl. sendiráðið þar hefur sýnt sérstaka hjálpfýsi. Vonast til að þau skili sér fljótlega eftir helgi og þá verður þeim komið til manna snarlega.

Mér sýnist þátttaka vera komin í Uzbekistan ferð í sept 2011 og bið ég nú menn að greiða staðfestingargjald í hana 1.des, reikningsnr sem fyrr 342 13 551346 og kt 441004-2220. Upphæðin er 50 þúsund krónur. Mun senda þeim sem hafa sýnt áhuga skeyti um þetta á morgun.
Minni líka páskafara á að greiða sín gjöld um mánaðamótin

Og ekki mega Íranfarar gleyma að borga. Það hefur verið smávægilegur misbrestur á því en flestir hafa greitt samviskusamlega og á réttum tíma.

Nú er ég sem sagt hrjáð af kvefi og ætla að lúra og taka öllu með ró á morgun og sunnudag.

Sunday, November 14, 2010

Frá ferðahópi í Palestínu

Sæ´l oll
Vid vorum i Jerusalem i dag. Veðrid undurgott og byrjað á að fara upp á Ólífurfjallið og horfa yfir Jerúsalem. Þarna er hreint stórkostlegt útsýni yfir borgina. Síðan í Getsemanegarðinn og gægðumst aðeins inn í kirkjuna í leiðinni. Morður las úr nýja testamentinu um þá atburði sem gerðust þar kvoldið sem hann svikinn var.
Eftir það að Grátmúrnum og þar sem ansi víða annars staðar í gegnum öryggishlið Ísraela. Svo var gengin leiðin Via dolorosa upp á Golgata og á leiðinni mættum við hópi Rússa sem roguðust þar með stóran kross en slíkt er algeng sjón í Jerúsalem.
Við fórum síðan upp á Klettah´æðina en ekki er lengur leyfilegt að fara í moskurnar. Eftir Að Ariel Sharson þá forsætisráðherra arka'i þangað vid mikla reiði Palestínumanna í sept 2000 er aðeins múslimum leyft að ganga thar inn. En fegurð og tign moskanna tveggja fannst okkur ollum eftirminnilegurt

Var nú hópinn tekið að svengja og fengum okkur samlokur og að því búnu fóru nokkrir í greftrunarkirkjuna en aðrir tðltu um svæðið enda er gamla borgin í Jerúsalem ekki morgu lík.

Um hálffimm leytið var haldið heim á leið hingað til Betlehem.

I gær vorum við megnið af deginum í Hebron eftir að hafa þó eytt ansi miklum tíma til að komast inn í Fæðingarkirkjuna. Í Hebrons sem sumir kalla borg Abrahams,ættfðoúr gyðinga og Araba er afar sérstakt andrúmsloft og kannski ekki ofmælt að segja að það sé lævi blandið enda búa 200 gyðingar í hjarta borgarinnar, og um 2000 ísraelskir hermenn gæta þeirra. Oft kastast í kekki milli landtokumanna og ibua Hebrons og eiginlega ekki ad undra. Vid komum þar að sem allt hafði nokkru áður verið á suðupunkti og ísraelsku hermennirnir voru mjðg nervusir og krakkarnir4 hlupu um og striddu þeim ospart.Skoduðum okkur um rækilegar, tvær urdu viðskila við hópinn sen tókst þó að koma ollum heilum heim en því miður komumst við ekki inn í Abrahamsmoskuna því ísraelsku hermennirnir neituðu að hleypa okkur inn og sogðu okkur vera of seint a ferð. Það er alls staðar mjog kyndugt að vera á svæðum sem Palestínumenn ráða að nafninu til en finna samtimis að Ísraelar taka ser oll þau völd sem þeir vilja.

Vid buum á frábæru hóteli í Betlehem og eru menn himinlifandi yfir hversu fallegt hótleið er og viðurgjprningur allur til sóma.

Á leiðinni frá Jórdaníu eða réttara sagt thegar við komum á landamærastðð Ísraela gekk nokkuð vel þar til kom að vegabréfsskoðun að Máni Hrafnsson var tekinn úr hópnum og sagt að kanna yrði mál hans betur. Hann tók þessu með stakri ró og las í Perlum og steinum þar til einhver kom og lagði fyrir hann nokkrar spurningar um hvað hann hefði verið að gera í Íran og hvort hann væri óvinur Ísraels

Við erum sem sagt í fínu standi og allir biðja að heilsa Á morgun forum við til Ramallah og verða þar fundir fram að hádegi, vitjum trúlega grafhýsis Arafats og síðan er Nablus á dagskránni.
Hópurinn er í hvívetna fínn og skemmtilegur og allir gera sér grein fyrir þeim merku upplifunum sem við eigum þess kost á að kynnast dag hvern

Wednesday, November 10, 2010

Til Palestínu í fyrramálið - vegabréf á ferðalagi

Sæl verið þið.

Tuttugu og fjögurra manna hópurinn fer sem sagt til Jórdaníu og Palestínu í fyrramálið árla og vonandi Ísraelar verði ekki of erfiðir þegar við förum yfir frá Jórdaníu. Í ferðinni er farið til Hebron, Nabluss(vonandi), Ramallah, Jerikó, Jerúsalem og við gistum þessar sex nætur á undur dægilegu hóteli í Betlehem Jabir Palace Intercontinental.
Í ferðalok mun líklega um helmingur hópsins nota síðasta daginn og fara til Petra.
Komum svo heim um London seint 19.nóv.
Bið félaga að fylgjast með og senda slóðina á ættingja og aðdáendur því ég mun væntanlega senda pistla eins og venjulega.

Vegabréfin v/Uzbekistan urðu fyrir smátöfum, vegna regluverks þeirra Uzbeka í Londonsendiráði þeirra en nú er allt komið í lag og íslenska sendiráðið í London afhendir þau og sækir og sendir. Það er elskulegt viðmót þar eins og raunar í Oslósendiráðinu sem hefur aðstoðað þegar Íranplögg hafa verið send.

Ég get ekki sagt um hvenær vegabréfin koma aftur. Vona það verði eftir tíu daga eða svo en þetta er sagt með fyrirvara.

Svo vona ég að menn vitji síðunnar og heyrumst fljótlega.

Monday, November 1, 2010

Hin mestu gleðitíðindi - undanþága fengin



Eins og ég hef einhvers staðar minnst á í þessum pistlum fékk FATIMUSJÓÐUR neitun á frekari yfirfærslum frá Seðlabanka vegna þess við vorum komin yfir kvóta. Ástæða þess var m.a. sú að ég sendi í sumar greiðslu fyrir tvo kennara og greiddi fullorðinsfræðslunámskeiðið af því okkur áskotnaðist fé.

Þar sem ég hafði ekki sent út fyrir nema 45 börn þegar neitunin kom var þetta hið versta mál. Ég skrifaði þá æðstu stjórn bankans og fékk svar í dag: Við fáum undanþágu og öll börnin fá sinn styrk. Þetta er hið mesta ánægjuefni.

Þá vil ég benda á að Uzbekistanferðin í sept 2011 virðist vera hátt í skipuð ef þeir fara allir sem hafa tilkynnt sig. Mun senda þeim sérstakt bréf um mánaðamótin nóv/des og óska eftir að þeir greiði staðfestingargjald. Eins og menn hafa séð þarf mjög góðan tíma til undirbúnings ferð þangað og því þurfa menn að láta vita.

Það verður svo ekki nógsamlega ítrekað að menn hafi tryggingar sínar í lagi. Þið vitið öll að ég hef mjög lítið svigrúm til að endurgreiða ferðir sem eru frágengnar upp í topp af minni hálfu. TRYGGINGAR ALLTAF Í LAGI. Ekki bara hafa það bak við eyrað heldur á hreinu.