Ragnhildur Árnadóttir látin

Góður VIMA félagi, Ragnhildur Árnadóttir, er látin eftir erfiða baráttu við krabbamein. Ragnhildur var sjúkraliði að mennt og starfi og óhætt að segja að hún hélt ekki til í trafeskjum um dagana. Hún var fráskilin til margra ára en átti tvo syni sem voru hennar augasteinarnir hennar þótt það æxlaðist nú svo að annar byggi erlendis lengst af.
Ragnhildur var fædd 6.ágúst 1938.

Ég kynntist Ragnhildi þegar hún fór í fyrstu ferð með okkur til Jemen og Jórdaníu. Hressileg kona og lá ekki á skoðunum sínum, en mjúk og elskuleg manneskja og vildi öllum gott gera. Seinna fór hún með í fyrstu ferðina til Íran og síðar til Kákasuslanda. Alls staðar skemmtilegur ferðafélagi og  ein af þessum góðu og vesenislausu manneskjum sem er gott af hafa nærri. Hana dreymdi um að koma með til Uzbekistan en var þá orðin veik og ákvað að hún mundi hrista af sér sjúkdóminn og koma í seinni ferðina. Þegar það reyndist heldur ekki gerlegt sló hún sér á lær og sagði við mig: Þá læt ég ekkert stoppa mig og verð með til Eþíópíu. Ekki tókst það að heldur en hún hélt áfram að berjast eins og það ljón sem hún var,hjólaði, dansaði línudans og lét eins og þetta væri allt á réttri leið.
Ragnhildur var traustur VIMA félagi, hún studdi af litlum efnum jemensku stúlkuna Feirús til mennta og hún sótti fundi VIMA af hinum mesta áhuga.

Ragnhildur var góð og traust manneskja, skapmikil og skapljúf, viðkvæmur hrossabrestur og heiðarleg fram í fingurgóma.